Maandag 05.00 Hr ’s morgens, het moment voor mij om mijn dagelijkse ochtrit naar het werk te beginnen. Voor velen te vroeg om op te staan, voor mij is en blijft het steeds weer een uitdaging. De eerlijkheid gebiedt me wel om te zeggen dat ik de zomermaanden verkies boven de donkere- en koude wintermaanden.
Lier, nabij het stadspark
De koude, daar kan je je tegen kleden, maar als je van het begin tot het einde door de regen moet fietsen dan heb je al heel goede, en dure, kledij nodig om je te beschermen en zelfs dan blijft het een hele opgave. Maar ik ga hier zeker geen klaagzang opvoeren, want de keren dat ik doornat op het werk arriveer, kan ik op één hand tellen.
De afstand die ik dagelijks naar het werk fiets, varieert tussen de 43 en 50 km, afhankelijk van het weer, het trainingsschema en de ritten die ik rij in het weekend. Ik probeer ook regelmatig andere wegen te nemen om de verveling tegen te gaan. Ik vermijd ook zoveel mogelijk de auto’s. Ik heb het geluk dat ik in de Lierse polder woon en van daaruit 90% van mijn rit kan afleggen langs jachtpaden en wegen waar weinig of geen verkeer is.
Vanuit Lier rij ik naar Duffel via de Nete, die ik blijf volgen om via Walem tot in Rumst te fietsen. In Rumst kan ik ofwel naar Mechelen rijden via het Zennegat, of verder doorrijden naar Boom om dan via Klein-Willebroek en Tisselt het kanaal Willebroek-Brussel te volgen tot in Vilvoorde. Als ik via Mechelen rij, wat ik meestal ’s morgens doe omdat er dan heel weinig verkeer is, fiets ik naar Vilvoorde via Zemst en Eppegem.
Duffel aande netebrug
Van oktober tot februari gebruik ik mijn fietsritten van en naar het werk om mijn basisconditie op peil te houden. Dus gewoon “long slow distance”. Voor mij betekent dit in de zone tot 135 hartslag. Veel klim werk, buiten enkele bruggen, zit er op deze route zeker niet.
Vanaf februari begint mijn trainingsschema dan te lopen, waarbij vooral op kracht en uithouding wordt geoefend in aanloop naar de zware ritten in mei en juni. Ik neem dit jaar voor de derde maal deel aan La Cannibale van de vzw Sporta en dit jaar wil ik deze tocht afleggen in 7 uur.
Bij gebrek aan tijd, en een mobilehome J, zal ook dit jaar deze tocht het hoogtepunt worden van mijn fietsjaar. Staan zeker ook nog op mijn verlanglijstje, La Marmotte, Les Trois Ballon en alle andere Grand Fondo’s in binnen- en buitenland. Maar zoals in elke relatie moet ook ik de kerk in het midden houden. Een voorlopig overzicht van de ritten waaraan ik dit jaar deelneem, kan je vinden in mijn vorige blog post en staan allemaal in functie van de rit in Frankrijk. Deze lijst is voorlopig en wordt zeker nog aangepast. De bedoeling is om na elke rit hier een verslag te posten met mijn indrukken over de rit, de voorbereiding, de beleving en de recuperatie, inclusief foto’s.
Mechelen
Per jaar probeer ik rond de 20 000 km af te leggen met de fiets. Meer dan de helft van deze kilometers wordt afgelegd van- en naar het werk. Ik ben 10 jaar geleden gestart met het fietsen naar mijn werk. Aanvankelijk enkele dagen per week, na enkele jaren ben ik dan begonnen met de dagelijkse ritten. Om de verveling tegen te gaan ben ik drie jaar geleden op zoek gegaan naar nieuwe uitdagingen. Zo kwam ik in contact met de vzw Sporta en de ritten van Bank van de Post Cycling Tour. De deelname aan deze tochten gaven me de boost die ik op dat moment nodig had. Sindsdien heb ik geen moment meer geaarzeld om elke ochtend opnieuw op die fiets te springen en er tegenaan te gaan. Ik kan het iedereen alleen maar aanraden hetzelfde te doen.
Posted with Blogsy
Cycling, a way of life 