De omloop van Vlaanderen

Datum: 15 maart 2014
Organisatie: Golazo
Website: De omloop van Vlaanderen
Start en aankomst: Gemeentelijke hallen te Merelbeke
Aantal km: 153 km
Aantal deelnames: 1

Weersomstandigheden
Overwegend licht- tot zwaar bewolkt met aan het begin van de rit regen. De rest van de rit bleef het wel droog en kwam af en toe de zon van tussen de wolken. Er stond een felle wind die het allemaal fris deed aanvoelen. De temperatuur kwam dan ook niet boven de twaalf graden.

Organisatie
Wanneer ik deelneem aan een rit georganiseerd door Golazo, dan zijn mijn verwachtingen altijd hoog. En ook gisteren werden die allemaal ingelost. Ik kan alleen maar vaststellen dat de organisatie er elk jaar op vooruitgaat. Vanaf het moment je de autostrade verlaat, staat met duidelijke borden aangegeven waar je moet zijn. Voldoende parkeermogelijkgelegenheid, vlotte inschrijvingen, uitstekende bevoorradingen en vooral een prachtig parcour. Ik parkeerde aan de Fac. Dierengeneeskunde van de UGent. Vandaar was het ongeveer 2 kilometer naar de officiële start.
Het parcour is heel goed aangegeven en aan elk gevaarlijk kruispunt staan seingevers om veilig te kunnen oversteken, Aan het begin van elke beklimming staan borden met de lengte en het gemiddeld stijgingspercentage. Aan het einde van de helling blikken ze reeds vooruit naar de volgende helling of kasseistrook. De laatste 50 km worden om de tien kilometer de nog af te leggen kilometers aangeduid.

Parcour 155 km

Ritverslag
http://www.strava.com/activities/120778807
Ik wist vooraf waaraan ik me kon verwachten vermits ik twee weken geleden reeds de omloop het Nieuwsblad reed. De hellingen zoals de Taaienberg en de Molenberg, en de kasseistroken, zoals de Paddestraat en de Lange Munte, waren al lang geen onbekenden voor me.
Desondanks zou het toch een zware rit worden. Niet alleen de afstand was een stuk langer, ook de felle wind zou ons flink wat parten spelen.
De aanloop naar de hellingen en de kasseistroken , verliep ook op dit parcour via het kanaal richting Oudenaarde. Hier werd al direct duidelijk dat de wind het ons vandaag heel moeilijk zou maken. Gelukkig zat ik in een groep van tien renners, die een goed tempo aanhielden en mekaar regelmatig aflosten aan de kop. Ook ik leverde hier mijn bijdrage, zonder mijn hartslag teveel de hoogte in te jagen. Ik wist immers wat nog komen moest en probeerde me wat te sparen. Tot aan de eerste bevoorrading liep dan ook alles zoals gepland en waren de eerste 50 kilometers afgelegd zonder noemenswaardige problemen. De 800m kasseistroken van de Molendamstraat en de Lange Aststraat, alsook de drie hellingen Den Ast, Lange Munte en Makkegem werden vlot genomen. Ik voelde direct dat de benen vandaag heel goed zaten. Na de eerste bevoorrading zat ik nog steeds in dezelfde groep en volgende de hellingen elkaar in snel tempo op en begon het, voor mij althans zwaar te worden. De Katteberg en de Abeelstraat werden nog vlot genomen, maar de kasseistrook Haaghoek van 2.4 km was heel zwaar voor me. Ik moest een deel van de groep laten gaan en ik besloot op mijn eigen tempo deze strook af te werken. Daarna kwam de splitsing 119 km en tot mijn grootste verbazing was ik de enige uit de achtergebleven groep die de 155 km volgde.  Alleen dan maar, maar met die felle wind, die van alle kanten leek te komen, was dat geen gemakkelijke klus. Ook de hellingen, Ganzenberg, Bovenstraat, Taaienberg, Heirwegstraat, Steenbeekberg en Valkenberg deden me naar adem happen, maar ik zette door en voor ik het wist zat ik aan kilometer 100 en aan de tweede bevoorrading. Tijd voor mijn sandwiches.
Even de bidons vullen, nog wat peperkoek voor onderweg en weg waren we voor de laatste 50 kilometer. Ik sloot direct aan bij een groepje van twee en dat voelde heel goed aan. We reden een goed tempo en ik had blijkbaar mijn tweede adem gevonden. De Molenberg ging zodanig vlot naar boven, dat ik mijn twee metgezellen moest achterlaten. Het was behoorlijk druk op de Molenberg omdat hier ook de 119 en 82 km passeerden. Na de Molenberg vond ik mijn gelijken in een grote groep van een twintigtal renners. Op de kasseistrook van de paddestraat zette ik me vooraan de groep en tot mijn grote verbazing stelde ik vast dat niemand me volgde. Twee weken geleden vervloekte ik deze strook nog, nu was het alsof ik vleugels had en ik had nochtans geen redbull aangenomen die me enkele kilometers ervoor werd aangeboden. Na de Paddestraat was er weer een bevoorrading die voor mij niet echt nodig was. Toch stopte ik even voor een drankje en wat honingwafels. Ik had nu goede benen en wilde zo vlug mogelijk doorgaan.  Het laatste stuk ging echt heel goed. Ik reed mijn eigen tempo en dat lag blijkbaar zo hoog dat ik iedereen passeerde en niemand in mijn wiel meenam. Ik begin blijkbaar pas echt te renderen na 100 km. Dat was de voorgaande jaren zo en dat is dit jaar niet anders. Ik start altijd met goede benen, heb dan een dipje en na 100 km begint het dan altijd goed te lopen. Ik heb mezelf al vaak afgevraagd hoe dit zou komen, maar ik voel me er zeker niet slechter door.

Besluit

Verleden jaar werd deze editie van BPost Cycling Tour nog afgelast door de late winter die we toen hadden. Dit jaar was dan ook mijn eerste deelname. Al bij al een prachtige rit, die je al een heel goed idee geeft van wat je mag verwachten van de Ronde van Vlaanderen.
Voor mezelf is de rit een succes, in die zin dat ik kan zeggen dat mijn conditie al verder staat in vergelijking met verleden jaar. De echte test komt echter op 05 april. Dan is de Ronde Van Vlaanderen en kan ik gaan vergelijken met mijn deelname van verleden jaar. Qua organisatie is dit zoals steeds een topper en kan ik deze iedereen alleen maar aanbevelen.

Foto’s: http://www.sportograf.com/